Loslaten

Column
19 december 2022

Ellen Holster is fieldmanager bij Medicalhunt en heeft jarenlange ervaring als IC-verpleegkundige bij verschillende ziekenhuizen. Als fieldmanager houdt ze contact met zorgprofessionals die door ziekte langdurig zijn uitgevallen, biedt ze loopbaanbegeleiding en een luisterend oor. Lees nu haar column 'Loslaten'.

"Ik ben onderweg naar mijn werk. Een dag als vele anderen. Met een fulltime contract heb ik dit ritje al vele keren afgelegd. Vanuit de Noordoostpolder naar Zwolle via Kampen, over die rottige N50. Die weg waar al veel ongelukken gebeurd zijn. Vandaag dwalen mijn gedachten af...

Welke mensen kruisen vandaag mijn pad en wiens pad kruis ik vandaag? Als zorgverlener verschijn je soms plotseling in iemands leven. Vaak op één van de kwetsbaarste momenten in zijn of haar leven. Welke patiënten zullen er nog op de IC zijn? Hoe gaat het met die ene patiënt die gisteren na 30 dagen op de IC, eindelijk naar de Medium Care mocht? Hoe is het met de partner van die hele zieke patiënt? Ze zat er gisteren zo doorheen. Zullen er vandaag voldoende bedden zijn om het operatieprogramma volledig door te laten gaan? Of moeten vandaag toch operaties uitgesteld worden vanwege het tekort aan personeel, waardoor de bedden letterlijk leeg moeten blijven.

De wens van alle verpleegkundigen om de wachtlijsten voor de hartoperaties en de neurochirurgische operaties zo kort mogelijk te houden, rijmt niet met de praktijk. Het is een dagelijkse puzzel om iedereen een plek te geven binnen de muren van de Intensive Care."

Onvoorspelbaar

"Over een kleine negen uur rijd ik deze weg weer terug. Wat heb ik dan allemaal beleefd? Voor nu niet te voorspellen. Met een gedreven groep verpleegkundigen en artsen geef ik zorg aan een hele kwetsbare groep mensen, waarbij leven en dood een dunne scheidingslijn is. Ik ontmoet straks mensen die nu nog onwetend aan het werk of thuis zijn, omdat een geliefde van hen is opgenomen op de Intensive Care na bijvoorbeeld een ongeluk, een hartstilstand of plotselinge achteruitgang van hun ziekte. 

Veel emoties heb ik hierin voorbij zien komen. Van woede en agressie, omdat we niets meer konden doen, tot complete ontreddering en veel tranen."

De kunst van het loslaten

"Na al die jaren in de zorg is het de kunst van het loslaten. Het loslaten van de lange wachtlijsten. Loslaten dat je vandaag voor je gevoel te weinig tijd hebt kunnen maken voor die ene patiënt. Het loslaten van je patiënt, omdat hij komt te overlijden. Het loslaten van het gevoel dat je tekortschiet naar je collega, omdat je zelf ook druk was en haar niet kon helpen. Loslaten dat je patiënt zo lang moest wachten toen hij belde voor hulp. Loslaten dat je geen pauze kon houden vanwege de drukte. Loslaten dat je de partner van je patiënt geen goed nieuws kon vertellen toen ze daar zo op hoopte.

"Laat los wat je los moet laten, maar houd goed vast aan wat je dierbaar is."

Wat ik niet loslaat, zijn al die mensen die mijn pad kruisten als IC-verpleegkundige. Ieder op zijn eigen manier, in zijn eigen emotie. Zij gaven mij een stukje levenservaring, spiegelden mij soms en gaven mij het gevoel dat mijn dagelijkse werk zo bijzonder is, terwijl ik het zo normaal vind. 

Zij lieten mij het leven waarderen. Lieten mij mijn eigen kleine problemen tenietdoen vergeleken met hun heftige ziek zijn. En lieten mij dankbaar zijn voor de dierbare mensen om mij heen. Zij lieten mij dankbaar zijn voor de kleine dingen in het leven. Lieten mij genieten van de natuur en mij inzien dat vanzelfsprekend, niet altijd vanzelfsprekend is. Zij lieten mij inzien dat gezondheid niet te koop is en bovenal lieten ze mij inzien dat je niet moet wachten tot morgen.

Laat los wat je los moet laten, maar houd goed vast aan wat je dierbaar is."

Wat heb jij moeten loslaten en wat houd jij graag vast?

Ellen Holster is fieldmanager bij Medicalhunt en heeft jarenlange ervaring als IC-verpleegkundige bij verschillende ziekenhuizen. Als fieldmanager houdt ze contact met zorgprofessionals die door ziekte langdurig zijn uitgevallen, biedt ze loopbaanbegeleiding en een luisterend oor.

Ellen Holster