Een glimlach die doet vergeten
Grace Specht werkt als Verpleegkundige Zorgcoördinator op de afdeling PG Screening. Ze is al meer dan 44 jaar werkzaam in de zorg en houdt van schrijven. Via diverse columns voor Medicalhunt deelt ze haar ervaringen als verpleegkundige. Lees haar column 'Een glimlach die doet vergeten'.
“Als verpleegkundige in de thuiszorg heb ik veel blije momenten gekend. Het is daarom belangrijk je cliënten te leren kennen en je goed te kunnen verplaatsen in je cliënten en hun behoeften. Verpleegkunde gaat veel verder dan verzorging en verpleging. Zo ook bij mijn cliënt, meneer K., in de thuiszorg.
Drie maanden lang kwam ik drie keer per dag bij meneer K. thuis om hem te verzorgen en sondevoeding te geven. Meneer K. had ALS en kon niet meer praten. We communiceerden via een spraakcomputer. Zijn echtgenote vertelde dat haar man achteruitging en dat hij dat moeilijk kon accepteren. Meneer K. was bedrijvig en heeft altijd een goede baan gehad.
Omdat ik er drie keer per dag kwam, kregen we een goede band met elkaar. Ik was kind aan huis en stapte elke dag vrolijk de tram in. Elke donderdagavond ging zijn vrouw naar de kaartclub en bleef ik drie uren bij meneer. We keken samen voetbal en ik zorgde ervoor dat meneer omgekleed was als zijn vrouw terugkwam.
"Jouw mooie, lieve glimlach doet mij even vergeten dat ik ziek ben."
Omdat meneer steeds meer achteruitging, heeft hij in overleg met zijn vrouw en kinderen besloten dat hij euthanasie wilde. Ik was geschrokken, maar begreep zijn wens. Op de dag van de euthanasie gaf ik de laatste zorg en hebben we samen op de bank gezeten. Het was een moeilijk, maar ook een mooi moment.
Meneer K. bedankte mij voor al mijn goede zorgen, mijn vrolijkheid en mijn geduld. Toen ik afscheid nam, pakte hij mijn hand stevig vast en zei: “jouw mooie, lieve glimlach heeft mij zo blij gemaakt. Ik kon even vergeten dat ik ziek ben. Eenieder mag blij zijn als zij zorg krijgen van jou.” We gaven elkaar een dikke knuffel en met een lach en een traan ben ik weggegaan. Zijn mooie woorden raakten me diep.
Ik ben blij dat ik in de zorg werk. Het is heel dankbaar werk en hoop dit nog jaren te kunnen blijven doen."
