Home
Kenniscentrum
Column
Acute staat van para...

Acute staat van paraatheid

Column
28 maart 2022

Maike Alberts is ambulanceverpleegkundige bij UMCG Ambulancezorg. Daarnaast is ze SEH-verpleegkundige en columnist voor MCL Leeuwarden. Via diverse columns voor Medicalhunt deelt ze haar ervaringen als ambulanceverpleegkundige. Lees haar column 'Acute staat van paraatheid'.

”Het is drie uur ‘s nachts als we ons bed uit worden gepiept voor een A1 rit. In de ambulance zien we waar we voor moeten rijden: een ongeboren baby in nood. De omschakeling van diep slapen naar acute staat van paraatheid heeft altijd een paar minuten nodig. Maar of het nou midden in de nacht is of niet, bij het lezen van zo’n melding voel ik de adrenaline door mijn aderen stromen. Dit zijn de ritten waar je als ambulancehulpverlener de meeste spanning bij voelt. We zijn hiervoor opgeleid en we zijn erop getraind, maar toch weet je niet wat voor situatie je gaat aantreffen en hoe er uiteindelijk gehandeld zal moeten worden

Pre Arrival Preparation

Het toeval was dat ik eerder op de dag nog het protocol ‘natte pasgeborene’ heb doorgenomen. Hoewel het verleidelijk is om tijdens rustige momenten van de dienst in de ‘chillmodus’ te duiken, ben ik nu heel blij dat ik daar vanmiddag toch even de tijd voor heb genomen. Samen met mijn collega neem ik aanrijdend het gehele protocol nog eens door en schetsen we verschillende scenario’s die we kunnen aantreffen. Deze PAP (Pre Arrival Preparation) is een simpele, maar doeltreffende methode om kalm en goed voorbereid op te kunnen treden wanneer we arriveren.

Veroordelen maike A Lberts

Ademruimte

Eenmaal gearriveerd staat de kraamzorg ons al op te wachten. Dat we een kwartier geleden nog diep in slaap waren zijn we allang vergeten. We pakken alle materialen die we nodig kunnen hebben en gaan de woning binnen. De baby blijkt nog niet geboren, waardoor we wat meer ademruimte krijgen. We hoeven niet gelijk aan de slag en de aanwezige verloskundige praat ons bij. De belangrijkste taak die wij nu kunnen vervullen is de bevallende vrouw zo snel mogelijk naar het ziekenhuis te vervoeren. Daar zal een compleet team ons opwachten.

Tussen de weeën door

De vrouw is zelf in staat om tussen haar weeën door op onze brancard te schuiven en de verloskundige en ik spreken af dat zij mee zal gaan in de ambulance. Mijn collega heeft al twee keer eerder een bevalling in de ambulance mogen meemaken en we gaan dus geen risico nemen door zonder verloskundige te gaan rijden.

Onderweg naar het ziekenhuis probeer ik datgene te doen wat ik nu het beste kan doen: op de achtergrond blijven. Dat is best lastig, maar ik ken mijn plek. De verloskundige heeft een band met deze vrouw en zij loodst haar door de weeën heen. Ik hou de hand van de vrouw vast en stel haar alleen af en toe gerust.

Terug naar de post

Zonder dat de baby geboren wordt arriveren we bij het ziekenhuis. We spoeden ons naar de verloskamers, waar een compleet team van artsen en verpleegkundigen voor ons klaarstaan. Wat is dat toch altijd fijn samenwerken. De vrouw wordt na een korte inspectie vrijwel direct doorgereden naar de operatiekamer voor een spoedsectio. Er wordt een prachtig gezond jongetje geboren. Wij zijn op dat moment alweer onderweg terug naar de post. We evalueren de inzet en zijn tevreden over hoe alles verlopen is. Op naar bed, voor hopelijk nog een paar uurtjes slaap.”