Mijn tweede grote liefde

"Meneer woonde al vijf jaar in het verpleeghuis waar ik stageliep. Nadat zijn vrouw, met wie hij 65 jaar getrouwd was, overleed en hij niet meer goed voor zichzelf kon zorgen, ging hij naar het verpleeghuis. Meneer stond op mijn patiënten lijst en dus ging ik erheen om voor hem te zorgen.

Zijn kamer zag er gezellig uit. Overal stonden foto’s van zijn vrouw, zijn grote liefde. Vol trots vertelde meneer hoe hij zijn vrouw had leren kennen. Na de zorg bleef ik altijd nog even zitten. Hij vertelde toen over hoe vrolijk ze altijd was en hoe verzorgd ze er altijd uitzag. Telkens als ik wegging, vroeg meneer of ik de dag daarop weer kwam.

Ik beloofde hem de volgende ochtend terug te komen. Tijdens de zorg bleef meneer vertellen over zijn vrouw. Er ontstond een klik met meneer. Hij was altijd blij me te zien en als ik vrij was, vertelde hij me te genieten van mijn vrije dag.

Nadat ik twee dagen vrij was geweest, kwam ik terug op het werk. Tijdens de overdracht hoorde ik dat meneer was opgenomen in het ziekenhuis en dat het erg slecht met hem ging. Ik schrok. Mijn werkbegeleider sloeg een arm om me heen en zei: “Meneer X was erg gesteld op jou. Hij deed je denken aan zijn overleden vrouw. Jij was zijn tweede grote liefde en hij zal je nooit vergeten.” De woorden ontroerden mij enorm, met een lach en een traan."